Pfffff, het was warm hier aan Lake Skhodra in Albanie. Zelfs het normaal zo koele briesje in de schaduw was veranderd in een stroom warme lucht die zo uit een föhn leek te komen. Het land, evenals de rest van zuidelijk Europa, wordt geteisterd door bosbranden. Later hoorden en zagen we zelfs dat de meeste branden worden aangestoken om voor vers gras te zorgen voor de kudde’s schapen, geiten of koeien. Maar goed we besloten dus de hoogvlakte van Montenegro in de hoop hier iets verkoeling te vinden. Volgens de geleerden neemt de temperatuur ongeveer af met 6 graden per 1000 meter stijging. Het noordelijke deel van Montenegro waar wij voornamelijk verbleven ligt tussen de 1200 en 1700 meter boven zeeniveau dus het was een aardig aan graadjes koeler. Montenegro wat ” zwarte berg” betekent is niet zo heel groot het oppervlakte is ongeveer 1/3 van Nederland en er wonen iets meer als 600.000 mensen.

Vanuit Albanie kozen we de meest noordelijke grensovergang in de “Vermosh Vallei”. Vanuit dit alpengebied kwamen we gelijk al in de koelere omgeving. Onderweg werden we diverse malen spontaan uitgenodigd voor koffie en andere lekkernijen en indien we dat wilden konden we zelfs blijven slapen. We werden een beetje overrompeld door deze gastvrijheid.

We genoten van het land en kampeerden op de mooiste plekjes, we badderden in rivieren en meren en af toe zochten we een camping op voor een douche om de watertank te vullen en de was te laten doen. We lieten de warme fraaie kust voor wat het was en zochten steeds nieuwe meestal onverharde paden. We waren getuige van “hoe slacht je een schaap” en rijg je hem aan een spit om hem na 4 uren ronddraaien boven het houtskool op te eten. Alle organen en zelf de kop staan hier gewoon op de menukaart en worden gezien als delicatesse… Het hele feest begon trouwens al rond 9 uur in de ochtend en ging al gepaard met de nodige ” pivo’s” (bier). Het was een vriendengroep waarvan de meesten van hen overigens in het buitenland woonden en werkten en eens in de zoveel tijd spraken ze ergens af om een BBQ te houden.

Na een week of drie rond te hebben gereden werd het voor ons weer tijd om terug te gaan naar Albanie. We organiseren/begeleiden eind september begin oktober een reis voor leden van de Landcruiserclub en we dienen nog wat puntjes op de welbekende i te zetten. Misschien dat we later in het seizoen als de vakantie’s voorbij zijn nog eens terugkeren naar dit mooie land om plaatsen als Kotor e.d te bezoeken. Voorlopig hebben we genoten van de bergen, de gastvrijheid en de koelere temperatuur. Die is overigens ook al weer iets gedaald zodat het in de lager gelegen delen ook weer wat aangenamer is.