Het land van de goden, de oude mythes en de vele veldslagen maar vooral ook bekend vanwege de eilanden waar menig lezer eens op vakantie is geweest. Het is ook het land van de olijfbomen, feta, gyros souvlaki en moussaka en dit alles afblussen met een ouzo natuurlijk. Aangezien wij met de auto reizen hebben we enkel het vaste land bezocht. We volgden vele mooie gravelpaadjes en kampeerden op de mooiste plekjes. Het was nog geen vakantieseizoen dus op de meeste plaatsen was het nog lekker rustig. Het weer hielp ook mee om een verrassende indruk van het land achter te laten. Enig punt van kritiek is de vele graffiti die ook nog eens foei lelijk is en het afval dat te pas en te onpas in de bermen wordt gestort. Als de oude god Zeus dat te horen kreeg wist ie vast wel raad met je door je van een hoge berg af te gooien. Of de Spartanen die je eenzaam en alleen achterlieten in de bergen om je om te laten komen van de honger. Maar goed we trokken het land binnen via de grens met Bulgarije. De eerste avonden was het nog aardig fris. Zodra de zon verdwenen was daalde het kwik zodanig dat de dikke trui en jas weer tevoorschijn kwamen. Bij onze eerste kampeerplek aan zee kwamen we erachter dat het water nog niet echt een aangename temperatuur had (daarvoor moet je in het naseizoen zijn). Maar stoer als we waren namen we meestal een korte frisse duik. Heel enkel waren er zelfs nog werkende douches bij deze verder lege stranden en konden we ons mooi afspoelen van het toch behoorlijk zoute water.
We reden de middelste van de zgn. “three fingers” onder Thessaloniki helemaal in het rond en genoten van de in bloei staande bermen en de heerlijke geuren van kruiden die door onze open raampjes naar binnen kwam. Door de bochtige wegen ligt de snelheid namelijk heel laag, zo rond de 45 km per uur. We trokken de bergen weer in waar we mooie uitzichten hadden op de besneeuwde toppen en kronkelden ons een weg richting het schilderachtige Meteora. Dit is een van de meest bezochte plekken van Griekenland. Vanaf de 11e eeuw leefden hier monniken. Maar vanwege de dreiging van de Romeinen en de Turken zochten ze een veilig heenkomen en bouwden ze hun klooster hoog op de losstaande rotsen. In het begin kon je alleen via touwladders deze plek bereiken of werd je in een mandje omhoog getakeld. We reden verder via de warme bron in Thermopylae alwaar ook het slagveld zich bevond van de dappere strijder Leonidas ( ook wel bekend van de afbeelding op de Belgische bonbons). In het jaar 480 voor chr. trokken de Perzen met circa 300.000 man ten strijde. Ze vroegen Koning Leonidas zich over te geven daar die met slechts 4000 man stond (waarvan een deel Spartanen die werden beschouwd als de best getrainde soldaten ter wereld). Maar in plaats daarvan zei die: “kom me maar halen”. Ze hielden uiteindelijk 4 dagen stand en brachten zware verliezen toe aan het Perzische leger. We ontdekten ook het schiereiland Pelion en beleefden daar enkele benauwde momenten toen de straatjes van het dorp ineens wel heel erg smal werden.
We brachten nog een bezoek aan een zeer fraai klooster “ Ossios Loukas “ en reden via de brug over een bijzonder kanaal. Dankzij deze verbinding hoefden de schepen niet meer helemaal om de Peloponnesos heen te varen om het vaste land van Griekenland te bereiken.
Tussen 1881 en 1893 groeven waarschijnlijk slaven een kanaal van 6300m lang en 25m breed. Het kanaal is 8 meter diep en de wanden zijn maar liefst 79 meter hoog. Tegenwoordig kan je ook voor 60 euro aan een elastiek naar beneden springen. Tijd om de Peloponnesos te doorkruisen. Eigenlijk is het nu een heel groot eiland want het is alleen in het noorden bij Patra en in het oosten bij Loutraki via bruggen te bereiken. Het is vernoemd naar de Griekse held Pelops. Ook de legendarische Spartanen komen uit deze streek. De kusten zijn soms ruw en rauw afgewisseld met een enkel zandstrand. De bergtoppen hoog, de top wel boven de 2000 meter en ook nu ondanks het lekkere klimaat bedekt met een laagje sneeuw. We vonden een paar zeer fraaie “ wildkampeer plekken” en struinden vroeg in de ochtend door Monemvassia. Een enkele keer werden we gedurende de nacht ook helemaal gek van de blaffende honden die elkaar continu aanstaken en ons tot vroeg in de ochtend van hun blafconcert lieten meegenieten. De volgende dag na een nacht slecht geslapen te hebben zijn we dan ook niet in een al te beste bui. Nee het leven van een overlander gaat niet altijd over rozen. We vonden de rust wel op de camping Tsapi met een prachtig zandstrand. De rit er naartoe was weer eens spannend want we besloten binnendoor te rijden. Op een gegeven moment klopte de route op de garmin niet meer helemaal en was het even zoeken. Joska ging te voet kijken en werd zowat aangevallen door twee wakende honden, de eigenaar hoorde het geschreeuw en riep ze snel tot de orde (en ze luisterden ook nog). Het was vanaf dat moment even rekenen wat we gaan doen. We hebben namelijk afgesproken met Ronnie en Lena uit Zweden. Die hebben onlangs een appartement gekocht in Albanië alwaar we ze zouden ontmoeten. We verblijven dus bijna nooit langer dan een dag op dezelfde plek wat uiteindelijk ook ietwat onrust met zich meebrengt. We merken beide dat we weer even een plekje nodig hebben waar we weer even tot rust komen. Na nog een bezoek aan Olympia daar waar 2400 jaar geleden de spelen voor het eerst werden gehouden reden we verder via Patra omhoog. De zeer fraaie nieuwe brug bekeken we vanaf de pont die we namen ( die was namelijk de helft goedkoper). Nabij het dorpje Parga waar Joska in een ver verleden al eens was geweest samen met haar zusje vonden we een leuke camping aan het strand en genoten we even van de welverdiende rust. Griekenland was prachtig, de natuur de stranden de leuke dorpjes en de vele oudheden. Toch heb ik wel het idee gekregen dat al de bezuinigingen opgelegd door Europa het land geen goed hebben gedaan. De vele lege panden in om rondom de steden, de verloedering is alom zichtbaar. Velen denken dat het geld wat deze kant opgaat is om de Grieken te helpen, maar de waarheid is volgens mij echter anders. De vele Euros gaan rechtstreeks weer terug naar Duitse en Franse banken die in het verleden veel te gemakkelijk kredieten verstrekten. De huidige jeugd moet nu de tol betalen voor een jarenlang gevoerd beleid wat niet deugde. De vele ambtenaren de pensioenleeftijd van 57 dat is op termijn niet vol te houden en technisch gezien is het land gewoon failliet. Zo en nu op naar Albanië…
Prachtig Joska, ik denk dat wij mede door jullie verhalen en foto’s misschien ook een van de volgende vakanties naar Griekenland gaan. Als de baas nog mee wil werken aan een extra lange vakantie zou dat helemaal mooi zijn😉
LikeLike
Veel mooie foto’s, verhalen en ervaringen! Griekenland is inderdaad heerlijk en de Grieken zijn gastvrije sympathieke mensen. Ik ben benieuwd hoe jullie Albanië ervaren. Goede reis verder en groeten uit een (nu) zonnig Snits!
LikeLike
Als nieuwe “volger” genoten van jullie verhaal en vooral de prachtige foto’s! Waarvoor dank!
LikeLike
Prachtige foto’s weer Jos en Nico! Boeiend de manier waarop jullie alles wegschrijven! Strandjes zijn wel erg mooi en die zonsondergang met die vogels, zo mooi! Veel plezier nog lekker genieten!
LikeLike
Hoi Joska & Nico, heerlijk om weg te dromen in jullie reisverhalen. 😊En ook de foto’s, prachtig!! Goede reis verder. Lieve groet, Margriet 🌸
LikeLike