Zoals in de vorige blog al omschreven de “United Arabic Emirates” laten we maar gewoon Dubai zeggen dan weet iedereen waar we het over hebben. Velen zijn er misschien ooit geland voor een transfer van een internationale vlucht. Ik vind het niet echt een “overland” reisland. Je hebt hier twee megasteden (tevens emiraat) Abu Dhabi en Dubai, beide met meer dan 3,5 miljoen inwoners. Als je van moderne architectuur houdt dan kun je je hart hier wel ophalen. Het moet ook steeds gekker om natuurlijk op te vallen met je gebouw.

Het wegennet is ook hier weer een beetje verwarrend voor me en ik zie soms meer dan me lief is omdat er weer een afslag gemist werd.

Het kamperen met onze landcruiser in dit soort stedelijke gebieden is ook heel lastig. Alle stranden zijn inmiddels volgebouwd of privé eigendom geworden van een resort.

De weinige plekken aan de kust die nog wel voor publiek toegankelijk zijn, zijn overmatig vol localen die BBQen of vissen. Landinwaarts worden vele plekken afschermd door wel hekken of vangrail zodat je ook niet even makkelijk de weg af kan om een “wildcamp” te zoeken. Ik moet me hier tot 7 januari zien te vermaken want dat is de datum dat het vliegtuig landt waarin Joska zich bevindt. Op advies van locals moet ik echt naar “Jebel Jais”, een berggebied in het noorden met een mooie bergpas.

Maar ook hier net als elders in het land is alles netjes georganiseerd, een beetje te naar mijn idee. De weg lijkt meer aangelegd voor de snelle sportbolides uit de stad zodat die naar de top kunnen scheuren. Onderweg zijn een stuk of wat parkings met toilet die allen bemand zijn met een schoonmaker, zodra je je plasje hebt gedaan wordt er weer gedweild. Hygiëne is natuurlijk mooi maar je kunt het ook overdrijven. Die mannen zitten daar de hele dag en het zou me niks verbazen of dat ze er ook sliepen. Nee van dit soort plekken krijg ik eerder de kriebels en ga snel weer naar beneden en vind gelukkig een rustige plek voor de nacht. De volgende dag gaat de rit naar het Offroad History Museum een bizarre verzameling van aangepaste 4×4’s maar deze man heeft ook een enorme verzameling van alles wat 4×4 was vanaf 1940 tot aan heden. Rijen Jeeps, Toyota’s, Nissans en Landrovers en verder ook uit de USA vele Dodge, Chevy, Ford en International eigenlijk weer een beetje “te veel, te groot” net als de rest in dit land.

Als je googelt op vakantie Dubai ontbreekt in de meeste advertenties ook niet het tochtje door de rode zandduinen op maar een uurtje rijden van de meeste hotels. Een uitgelezen mogelijkheid om deze zelf maar eens te doorkruisen aangezien ik me nog een paar dagen moet vermaken. Het rode zand nodigt uit en ik verlaag de spanning in de banden om zo meer draagvlak te krijgen in het zand, als je dat niet doet graaf je je snel vast als het zand wat losser wordt.

Onderweg kom ik langs wat aparte rotsformaties die zelfs op de kaart een naam hebben gekregen: fossil rock 1 en 2 en camel rock om er maar een paar te noemen. Bij de laatste probeer ik een goede positie voor de foto te vinden maar dat ging niet helemaal zoals gepland. Ik rijd me vast.. ja en waar is je bijrijder als je hem nodig hebt?

Na enig graven voor de banden en een bultje erachter waag ik een poging, lage gearing, sperren aan en gaan… Nee k.t hij zakt nog wat verder weg. Ik laat de banden nog verder af naar 0,8 bar en graaf nogmaals, alles klaar gas op de plank en yes! het lukt. Poeh dat was op het nippertje. Na een kampeernachtje in de duinen besluit ik de volgende dag maar eens richting de wat hogere duinen te rijden. Op een aantal kilometers van mijn plek ligt de “super bowl” de “iftaar bowl” en de “big red”. Naarmate ik dichterbij kom blijkt toch dat deze reuzen iets te hoog gegrepen zijn, ik surf wat rond en probeer toch een route naar de verharde weg te vinden die voor de toyo te doen is. Het gaat me ook steeds beter af en krijg het beter het gevoel waar de grens van de auto ligt en van mijzelf… ai! Toch nog wat zelfoverschatting en soepeltjes beland ik in de struiken.

Het lijkt ernstiger dan het was alleen het ego heeft een klein deukje opgelopen met de toyo was niets aan de hand. Met ietsje meer de rem erop rijd ik verder door de duinen. Op een enkele dromedaris na die wat gekke bekken voor me trekken kom ik hier niemand tegen.

Eenmaal weer op de weg ga ik richting het nog publieke strand, het is hier erg druk en overnachten is geen optie.

Iets verderop ligt een wildcamp waar ik al eerder had gestaan. Eenmaal gesetteld zie ik ’s avonds in het donker iets glinsteren, ah ja dat was mijn scheerspiegeltje die ik de vorige keer was vergeten in te pakken en van de auto af viel bij het wegrijden. Ik baalde al dat die weg was, maar toeval bestaat niet zeggen ze wel eens en hoe blij kan je zijn met een half gesloopt spiegeltje van nihile waarde. Het einde van het alleen reizen komt in zicht en voor de laatste nacht boek ik een hotel dichtbij het vliegveld.

Eerst nog even langs Sharjah industrial area, er zitten daar namelijk wat Toyoto gebruikte onderdelen verkopers. Voor ik die opzoek ga ik eerst nog langs een onderdeel shop waar ze nieuwe onderdelen verkopen, het zijn vanaf de weg te zien kleine filialen. De inrichting bestaat uit een grote balie waar een man of vijf druk zitten te bellen achter hun computerscherm. Verder is er meestal een “cashier” aanwezig in een afgeschermde ruimte. Je bestelt, betaald en krijgt je onderdelen zoiets werkt het. Ik bestel wat nieuwe rubbers voor de stabilisatorstang, fifteen minutes krijg ik te horen… Het blijkt dus gewoon dat iemand dat op de fiets even komt brengen vanuit de hoofdvestiging, ze hebben hier op dit enkele industrieterrein maar liefst 5 vestigingen zie ik later op de plastic zak waar de nieuwe rubbers zich in bevinden. Het zijn dit soort aparte dingen die het reizen leuk maken. Ok met de nieuwe rubbers op zak nu op zoek naar de plek waar ik hopelijk goede gebruikte stabilisatorstangen kan vinden. De huidige zijn op de plek waar de rubbers zitten totaal ingevreten en op het deel wat op de vooras bevestigd zit klappert het nogal. Stabilisatorstangen zorgen inderdaad voor stabiliteit, oftewel het overhellen van de auto als je door de bocht gaat. Ik tref het hier maar er zijn diverse aanbieders met zo’n beetje alles wat je nodig kan hebben voor je landcruiser. Motoren, assen en plaatwerk alles is hier in grote aantallen te vinden.

Veel is voor export naar Afrika hoor ik later. Ik vind voor een mooi prijsje wat ik zoek en check in in het hotel. Nog een nachtje slapen en dan, ja dan gaan we samen weer op pad richting Oman. Ben wel klaar met de VAE….

Alles is hier gemaakt, en staat veraf van de werkelijke wereld..

Groet Nico

Wordt vervolgd